Donnerstag, 6. September 2007

ZALİM AYRILIK

Yine akşamlar çöktü üstüme sensiz,
Sensiz zindanlarda gibiyim kimsesiz sessiz
Bırakıp gittin beni boynu bükük öksüz
Nasıl dayansın yüreğim bu zalim ayrılığa.

Bırakıp gittin beni çok uzaklara
Sensiz bıraktın beni bu zindan hayatta
Gözümde uyku kalmadı artık ağlaya ağlaya
Nasıl dayansın yüreğim bu zalim ayrılığa.

Sen olmayınca ben ben neyim
Dayanmıyor sensizliğe bu garip yüreğim
Sabahlar olmak bilmiyor sensiz neyleyim
Nasıl dayansın yüreğim bu zalim ayrılığa.

Gözlerim gözlerini görmeyince
Ellerin saçlarımda gezmeyince
Kokun üzerime sinmeyince
Nasıl dayansın yüreğim bu zalim ayrılığa.

Birgün sensiz ölürsem buralarda
İsyanım kadere değil sadece sana
Bırakıp gittin beni acılarla baş başa
Nasıl dayansın yüreğim bu zalim ayrılığa.

3 Kommentare:

Unknown hat gesagt…

sevgı ne kadar buyukse ayrılıktada acının nekadar uyuk olacagını dusunduren guzel bır duygu selı... evet hayaımızın her safasında bu tur ayrılıkları yasıyoruz bız bazen bu ayrılıklara dayanamıyoruz okadar hasas ve okadar saf bakıp buyuttugumuz sevgımızın kımler ıcın heba edıldıgı ne kadar da acı olsa gerek...saygılarımla

ZaHaRa hat gesagt…

evet cok haklisin mirzabey...

ama sunuda unutma saf kalp olan biz .. gönül gözünü kaybetmis karsisi,lakin ikiside bos her insan kendine göre cok sever kendine göre dogrudur ...
sevdim uzak oldum kaybettim acisi agir ödüyorum olsun buda bir ders hayat ustasindan alincak cok ders var mirzabey insan ustaya degilde zalim hayat daha iyi usta oluyor....sevgilerimle tesekkürler

Unknown hat gesagt…

ınsanların kalplerıne gore sevmelerınde yasanan en buyuk sıkıntı karsıdakının kalbının ıyı analız edılmemesınden kaynaklanır.ınsanların sevgı uzerıne nekadar gucsuz kaldıklarını yasadıkları gecmıslerı ıle dogru orantıda gormek mumkun.evet ınsan olarak bızler sevgıye cok deger verıyoruz bılıyoruzkı ınsan sevgı ıle yasar.onun eksıklıgının ıcımızde ve hayatımızda nekadar buyuk bosluklar meydana getırdıgı acıktır.bızlerın bu konuda yapacagı fazla bır sey yok her bedenın ve ruhun sevgıye ıhtıyacı gercekten onemlı olcude vardır.bızler bu sevgıyı kımler ıcın olusturu kımler ıcın beslersek bılınkı karsıdakıde buna onem vermelıdır.verılmedıgını hıssetıgınız an ayrılık baslar.zıra sevgı her konumdakı ınsan ıcın vaz gecılmez bır unsurdur.evlı olan bekar olan fark etmıyor sevgısız kaldıgınız anda bır sekılde bunun arayısı ıcıne gırıyorsunuz.benım nacızane tavsıyem bu sevgıyı hak edecek ınsanlra vermenızdır.sevgı ve saygı ıle...mirzabey